W okresie bezpośrednio powojennym, wśród gruzów nękanego biedą Neapolu, mała Carmine i Celestina starają się przetrwać najlepiej, jak potrafią, pomagając sobie nawzajem. Pewnej nocy wsiadają na statek płynący do Nowego Jorku jako pasażerowie na gapę, aby zamieszkać z siostrą Celestiny, która wyemigrowała wiele lat wcześniej. Dwoje dzieci dołącza do licznych włoskich emigrantów szukających szczęścia w Ameryce i ląduje w nieznanej metropolii, którą po licznych perypetiach nauczą się nazywać domem.